مشق عشق

چقدر سراسیمه و دستپاچه

روزها?از پس یکدیگر می گذرند

روزهای خالی از بهانه زیستن?

خالی از بهانه های پرواز

و تمام شور ثانیه ها

از هوای غبار گرفته مرگ?

 پر و خالی می شود

انگار آغاز بودن

شمارش معکوس

نبودن است